Het VN-klimaatakkoord van Parijs is eind 2016 in werking getreden. Daarin werd afgesproken dat de aarde in 2050 niet verder dan 2℃ opgewarmd mag zijn ten opzichte van het pre-industriële tijdperk. Inmiddels is vrijwel iedereen ervan overtuigd dat de uitstoot van broeikasgassen leidt tot een ongewenste klimaateffecten. Het huidige materiaalgebruik van de Nederlandse bouwsector zorgt voor maar liefst 11% van de jaarlijkse nationale CO₂-uitstoot.
Om de opwarming van de aarde te beperken tot de beoogde maximaal 2℃, kan een maximale CO₂-uitstoot per land, per sector, tot 2050 worden berekend. Als we op de huidige voet, dus met de huidige materiaalkeuzes zouden doorgaan, zou het “kooldioxidebudget” dat de Nederlandse bouw tot 2050 zodoende toegerekend krijgt, al vóór 2030 “op” zijn.
Dat betekent dat we onmiddellijk moeten sturen op een materialentransitie, om te “mogen” blijven bouwen. En dat betekent tevens effectief sturen op biobased materialen. Die dragen immers vanwege het daarin opgeslagen kooldioxide, onmiddellijk bij aan een drastische CO₂-reductie. Helaas wordt in het huidige MPG-MKI-stelsel de mogelijkheid geboden om via de zogenaamde “Module D” mogelijke toekomstige effecten van recycling, direct in te rekenen in LCA-waardes. Dat leidt ertoe dat in het huidige stelsel voor materiaalkeuzes die tot 2050 leiden tot (sterk) negatieve CO₂-prestaties, tóch veel gunstiger waardes mogen worden meegenomen. Dat is uiteraard niet ParisProof. Vanwege de huidige Nederlandse regels, is het op dit moment nog een morele keuze, hoe hiermee als bouwers om te gaan.
In de nabije toekomst kunnen we echter Europese en nationale wet- en regelgeving verwachten, die op dit punt scherpere sturing brengt. Zoals zwaardere CO₂-beprijzing. En een CO₂-budget per gebouw, per m² bruto vloeroppervlak (BVO). Het toepassen van ClimateProof kozijnen draagt direct en zelfs relatief krachtig bij, aan de reductie van kooldioxide-emissie per m² BVO. Sterker nog: dergelijke houten kozijnen zorgen voor een negatieve bijdrage aan deze uitstoot, die je dus mag aftrekken. Een rekenvoorbeeld.
Een gemiddelde woning heeft een BVO van ongeveer 120 m² (bron: CBS). Een dergelijke woning heeft in geval van toepassing van houten kozijnen, behoefte aan omstreeks 1,5 m³ kozijnhout. In geval van gebruik van traditioneel hardhout voor deze kozijnen, wordt hierin 1.190 kg CO₂ opgeslagen. Een “min” dus in de berekening van de CO₂ uitstoot. Per m² BVO bijna -/- 10 kg.
ClimateProof kozijnen genereren zelfs een opslag van 7.590 kg (ruim 7,5 ton) CO₂ in geval van deze gemiddelde woning. Ofwel -/- 63 kg per m² BVO. ClimateProof kozijnen zijn wél ParisProof.
